Kulübümüzün profesyonelleşemediği ve profesyonelleşmeye pek de niyetli olmadığı çok açık. Mesela halkla ilişkiler birimimiz var mı? Varsa ne iş yapar?

Takımımız dört maç seyircisiz oynama cezası aldı. Daha doğrusu stada giriş sadece kadınlara ve çocuklara serbest.

Bunu bir fırsat olarak değerlendiremez miyiz? Mesela Trabzon’un ilçelerinden, köylerinden, komşu il ve ilçelerden her maça 10-15 bin öğrenci, getiremez miyiz? Öğretmenleri, hatta velileri nezaretinde elbette…

Kaba bir maliyet hesabı yapalım. İhtiyaç duyacağımız otobüs sayısı 200-300… Günlük araç kirası 700 TL olsa, 140 bin ila 210 bin TL eder…

Her öğrenciye öğlen ve akşam yemeği verilse, maliyet taş çatlasa maç başına 200-300 bini ancak bulur…

Topladığımızda 340.000 TL ile 510.000 TL arası bir maliyet çıkar ortaya… Hadi görünmeyen giderleri de eklersek 400 ila 600 bin olsun…

Buna sponsor olacak tonla firma çıkar. Yani bu organizasyonu sıfır maliyetle başarmak da mümkün. İyi bir halkla ilişkiler ekibiyle tabii ki…

Her öğrenciye birer takım forma, defter, kalem, kitap dağıtımını üstlenecek sponsorlar da bulunur mutlaka. Bunu başaramıyorsak zaten kulüp olamamışız demektir…

Bunun Trabzonspor’a faydası ne?

Onbinlerce öğrenciyi potansiyel taraftar yapıyoruz, daha ne olsun. Büyüdüklerinde epey bir kısmı maçlarımıza gelecek…

Bankalar; çocuklara oyuncak, kumbara, kitap niye veriyor sanırsınız? Gelecekte banka denince akıllarına gelebilmek için…

Bankaların kafası bizden daha mı iyi çalışıyor?

Ne duruyoruz, önümüzde hayli zaman var, yapsak ya bu organizasyonu…