İyi bir Trabzonspor taraftarıydım. Hala öyleyim fakat şike soruşturmasından sonra ben artık maçları izlemiyorum. Çünkü işin o ruhu, keyif tarafı gitti. İşin şiddet tarafı ayrı bir konu ama sistem olarak yapı malesef çok ciddi bir şekilde sisteme olan inancı, oyuna olan inancı öldürdü.
OĞLUM TRABZONSPORLU
Şu açıdan da bakıldiğında Trabzonspor özeli olarak konuşmak ayrı bir konu ki ben aileden aldığımız kültürle bir aidiyet unsuru olarak takım tutma kültürü edindik. Onu da oğlumuza aktarmaya çalışıyoruz. En azından o bağ kopmasın diye. Takımla yaşatmaya çalışıyoruz. Demek ki iyi vermişiz o bağı. Ayrıca Türkiye'de zaten hatırı sayılır kadar Fenerbahçeli var. Oğlum da Trabzonsporlu o açıdan.
TÜRK SPORUNDA ADALET YOK
Açıkçası ben takip etmiyorum. Hani hep diyoruz ya adaletin olmadığı yerde hiç birşey bekleyemezsiniz. Türk sporunda sistem olarak kurumlarından tutun bütün yapısına kadar, adalet yok. Kimse artık futboldan keyif almıyor. İşin marka, algı boyutu, değer boyutu da baktığımızda çok ciddi düştü. Bu insanların keyif aldığı unsurdu, tasfiye etmiş oldu.
KUPANIN VERİLMESİNİN ÖNEMİ YOK
Haftada bir maç da olsa izliyorduk. Gerçi artık o zamanı da çocuklara ayırıyoruz. Daha belki hayırlı oldu. Ama memleket nedeniyle de Trabzonspor'dan vazgeçmeyiz. Hep şu soru soruluyor. Kupa geldi gelmedi falan. Artık yani şu son yaşananlardan sonra kupanın fiziki anlamda verilip verilmemesinin de pek bir önemi kalmadı. Dünya alem bütün gezegendeki ne kadar kurum varsa bu iş ortaya çıktıysa, artık Trabzonspor'un fiili olarak bunu hakettiği tescillenmiştir.
Türkiye'deki öyle ya da böyle bazı kurumlarin bunu takdir etmesine gerek kalmamıştır. Trabzonsporlular mutlu olsun. En azından ben oğluma öyle söylüyorum. Rahatız yani.
Editör: TE Bilişim
