Geçtiğimiz haftayı Galatasaray galibiyeti ile kapatan Trabzonspor, Ankara deplasmanın da hem bu galibiyeti taçlandırmak hem de ligde hedeflediği dördüncülük için önemli bir avantaj yakalamak amacıyla sahaya çıktı.Fakat Ersun Yanal yaptığı ve yapamadıklarından dolayı bir puana razı olmak zorunda kaldı.
        
Ersun Hoca'yı eleştiriyorum çünkü Bosingwa gibi ligin en iyi sağ bekinden stoper yaratmaya çalışıyo rve bu maçı sadece bu tercihinden dolayı değerlendirmek istiyorum. Şimdi yazıyı okuyanlardan Bosingwa'yı stoper oynatmasının takım savunması için çok önemli olduğunu düşünenler olacak bir nebze de haklılar ama bu maç  için bu bahanenin doğru olmadığını düşünüyorum.Nedenlerini sıralayacak olursak;
   
1)Ortasahada Fatih ve Medjani ikilisi oynadı.Bu iki oyuncunun defansif yönleri ne kadar kuvvetli ise ofansif anlamda en az o kadar zayıflar.Topu dikine oynayamamaları ilerdeki oyuncuları zor durumda bıraktı karışıklık yarattı sürekli yer değiştirmek zorunda kaldılar.Bu şartlarda Bosingwa'yı stoperde oynatarak zaten sınırlı olan hücum gücünden bir opsiyon daha eksiltmiş oldu.
   
2)Savunma da alternatif olmasa yine haklı bulunabilir lakin sezonun ikinci yarısında çok iyi oynayan Aykut'u tercih etseydi Bosingwa'yı yine bildiğimiz bölgesinde oynatabilirdi.Yani böyle bir bahanesi varsa şahsım adına çok gerçekci bulmuyorum
   
3)Son ve bana göre en önemli madde defansın sağında oynattığı Salih'in topla ilişkileri çok kısıtlı, bir adama çok koşuyor mücadele ediyor diye bu kadar sabredilmemelidir.Salih'e bu hafta kadroyu sen kur dersen kendini ilk onbire yazmaz yazsa da sağ bekde oynatmaz.
        
Ersun Yanal artık herkesin gördüğünü görüp uygulamalarıdır.Bosingwa'yı sağbek oynatmak 2+2=4 kadar ortadadır.Neyse ligde ilk defa puan kaybetmedik umarım son olur.
        
Yazımı maçtan sonra hemen yazmadım çünkü Avrupa'nın 3 numaralı kupasında önce final-four daha sonra da finale kadar yükselen Trabzonspor M.P 'ın final müsabakasını bekledim şampiyonluk gelmedi belki ama Dev Uşaklar son saniyeye kadar savaştı bize bu heyecanı ve gururu yaşattıkları için onlara hepimiz kocaman bir teşekkürü etmeliyiz ve bu başarıdan dolayı onları avuçlarımız patlaya kadar alkılaşmalıyız.