Neden olmaz biliyor musunuz?
Tüm rakiplerinin puan kaybettiği haftada,iştahın kabarmalıydı,Erzurum spora sahayı dar etmeliydin!
Daha doğrusu..
Tüm gözler senin üstüne çevrilmişken “evet ya bu yıl Trabzonspor çok iyi,şampiyon olabilirler” sözünü söylettirmeliydin dosta düşmana..
İşin bu tarafı tamamen psikolojik ve bu avantajı kullanamadık maalesef..
Milli aralar iyi gelmiyor bize,ilgin dibindeki rakiplere karşı konsantre olmak da zor tamam ama şans bu kadar ayağına gelmişken değerlendireceksin arkadaş!
Taraftar tam motive olacak,camia havaya girecek tak fişi çekiyorsunuz olmaz ki?
 Saat 23:30 kızım yurttan aradı “baba maç ne oldu” diye sordu.
Üzgünüm kızım maalesef berabere bitti deyince “of baba yine mi” dedi..
Yine mi?
Ne kadar kahredici bir söz değil mi? Pişmanlık,üzüntü,hayal kırıklığı,umutsuzluk ve daha neler neler hatırlatıyor insana.
Ütopik gözükse de bazı duygular,kurmadan,beslemeden olmuyor,olamıyor.
Hayatımda hiç kimse,hiçbir şey kursağımı bu kadar hatırlatmadı bana.
Kursağımda kalansın Trabzonspor, umarım bir gün çıkarsın!
Kaybedilmiş çok şey yok aslında,sağlığımız,umutlarımız,sevinçlerimiz ve hayallerimizin dışında.
Geriye ne kaldıysa onlara iyi bakın dostlar!