2. yarının başında da dağınık bir Trabzonspor defansı söz konusu olunca, golün gelmesi de doğaldı. Kornerden gelen topta Trabzonspor defansının adam paylaşamaması, Onur’un da hatalı çıkışı, golle sonuçlanırken, oyun disiplininden iyice kopan Trabzonspor, 2 dakika sonra ikinci golü Eneramo ile yerken, herkes gözünün önüne bir anda Akhisar maçını getirmeye başladı. Acaba dağılan bir defans dağılan bir orta saha... Acaba dedim; “Akhisar maçı gibi farklı bir mağlubiyet olabilir mi?” Aslında olabilirdi de, çünkü Karabükspor kaçırdıkça kaçırıyordu... O goller kaçmasa, belki Akhisar maçından daha kötüsü bile olabilirdi. Trabzonspor, 45 ile 80. dakikalar arasında oyunda hiç yoktu. Giren oyuncular çıkan oyuncular, hiçbir değişiklik oyun düzenini değiştiremiyordu. Trabzonspor, geniş alanda oynamaya çalıştığı sürece, böyle sıkıntılar çekmesi de doğal. Karabükspor, 3. golü bulmak için çalışırken, hücumda hiç etkili olamayan Trabzonspor, 87. dakikada Emre ile beraberlik golünü bulurken, belki de günü kurtarıyordu. Sonuç olarak; orta sahası kopuk, defansında sıkıntı yaşayan, ne yaptığını bilmeyen bir Trabzonspor söz konusu. Sezon başından beri üretken olamayan bir Trabzonspor’u izledik dün akşam yine sahada. Bu seneyi kurtarıp, önümüz senenin takımını yapabilmek için Trabzonspor’un, iyi bir hoca ve iyi bir yönetim anlayışı ve de her şeyden önce iyi bir oyuncu grubuna sahip olması lazım. Bu sene, zevk vermeyen bir takım izlemekteyiz. Taraftarın beklentisiyse, bir an önce toparlanıp bu kaostan hemen kurtularak, iyi bir Trabzonspor’u sahada görebilmek...
KAOS DEVAM EDİYOR
2. yarının başında da dağınık bir Trabzonspor defansı söz konusu olunca, golün gelmesi de doğaldı. Kornerden gelen topta Trabzonspor defansının adam paylaşamaması, Onur’un da hatalı çıkışı, golle sonuçlanırken, oyun disiplininden iyice kopan Trabzonspor, 2 dakika sonra ikinci golü Eneramo ile yerken, herkes gözünün önüne bir anda Akhisar maçını getirmeye başladı. Acaba dağılan bir defans dağılan bir orta saha... Acaba dedim; “Akhisar maçı gibi farklı bir mağlubiyet olabilir mi?” Aslında olabilirdi de, çünkü Karabükspor kaçırdıkça kaçırıyordu... O goller kaçmasa, belki Akhisar maçından daha kötüsü bile olabilirdi. Trabzonspor, 45 ile 80. dakikalar arasında oyunda hiç yoktu. Giren oyuncular çıkan oyuncular, hiçbir değişiklik oyun düzenini değiştiremiyordu. Trabzonspor, geniş alanda oynamaya çalıştığı sürece, böyle sıkıntılar çekmesi de doğal. Karabükspor, 3. golü bulmak için çalışırken, hücumda hiç etkili olamayan Trabzonspor, 87. dakikada Emre ile beraberlik golünü bulurken, belki de günü kurtarıyordu. Sonuç olarak; orta sahası kopuk, defansında sıkıntı yaşayan, ne yaptığını bilmeyen bir Trabzonspor söz konusu. Sezon başından beri üretken olamayan bir Trabzonspor’u izledik dün akşam yine sahada. Bu seneyi kurtarıp, önümüz senenin takımını yapabilmek için Trabzonspor’un, iyi bir hoca ve iyi bir yönetim anlayışı ve de her şeyden önce iyi bir oyuncu grubuna sahip olması lazım. Bu sene, zevk vermeyen bir takım izlemekteyiz. Taraftarın beklentisiyse, bir an önce toparlanıp bu kaostan hemen kurtularak, iyi bir Trabzonspor’u sahada görebilmek...