Ayhan Işık’ın Bilinmeyen Yönü: Ressamlık
Yeşilçam’ın “Taçsız Kralı” olarak hafızalara kazınan Ayhan Işık, yalnızca sinemadaki başarısıyla değil, sanatın başka bir alanındaki yeteneğiyle de dikkat çekti. Henüz sinemaya adım atmadan önce, profesyonel bir ressam olarak çalışıyor, çizimlerini dergi ve gazetelerde yayımlıyordu.
Güzel Sanatlar Akademisi Mezunuydu
1929 yılında İzmir’de doğan Ayhan Işık, küçük yaşta babasını kaybettikten sonra ailesiyle birlikte İstanbul’a yerleşti.
Burada Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’ne girdi ve Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun öğrencisi oldu. Aynı dönemde Fikret Otyam ve Semih Balcıoğlu gibi isimlerle birlikte “On’lar Grubu” içerisinde yer aldı.
Empresyonizmden etkilenen Işık, Claude Monet’i kendisine ilham kaynağı olarak gördü.
Dergilere Karikatür ve Çizgi Roman Çizdi
Sinemaya girmeden önce Babıali’de ressamlık yapan Işık, çocuk dergileri ve yayınevleri için karikatürler ve çizgi romanlar hazırladı.
1966’da kendi yazıp çizdiği “Aşka İnanmıyorum” adlı resimli roman albümü yayımlandı. Bu dönemde kaleme aldığı aşk hikâyeleri, çeşitli gazetelerde tefrika edildi.
Sinemaya Geçiş: Bir Yarışmayla Gelen Şöhret
Ayhan Işık, 1952’de bir sinema dergisinin düzenlediği yarışmayı kazanarak oyunculuğa adım attı.
Ressamlık kariyerini geride bırakan sanatçı, Lütfi Akad’ın “Kanun Namına” filmiyle büyük bir çıkış yakaladı ve kısa sürede Yeşilçam’ın en parlak yıldızlarından biri haline geldi.
Kariyeri boyunca 140’tan fazla filmde rol alan Işık, “Küçük Hanım” serisiyle halkın sevgisini kazandı.
Çok Yönlü Bir Sanatçı
1970’li yıllarda kısa süre Türk sanat müziği eserleri seslendiren Ayhan Işık, sanatı yalnızca kamera karşısında değil, tuvalde ve notalarda da yaşattı.
16 Haziran 1979’da beyin kanaması sonucu 50 yaşında hayatını kaybeden sanatçı, ardında hem sinema hem de resim alanında iz bırakmış çok yönlü bir sanat mirası bıraktı.
Ayhan Işık, bugün hâlâ Türk sinemasının en büyük ikonlarından biri olarak anılıyor. Ancak onu yalnızca bir jön olarak değil, çok yönlü bir sanat insanı olarak hatırlamak gerekiyor.
